Java 2 Podstawy

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

, skorzystamy z dziedziczenia. Oto kod klasy, która tego dokonuje:
Możesz zastosować to rozwiązanie w każdym aplecie, nie tylko w aplecie kalkulatora. Wszystko,
co musisz zrobić, to wywieść klasę z klasy apletu i w metodzie
przekazać klasie obiekt . W wyniku tego powstanie klasa będąca
równocześnie apletem i aplikacją.
Dla zabawy skorzystaliśmy ze sztuczki, o której wspomnieliśmy już wcześniej polega
ona na dołączeniu znacznika jako komentarza w pliku zródłowym. Dzięki temu możesz
wywołać przeglądarkę apletów dla pliku zródłowego (!), omijając dodatkowy plik HTML.

Rozdział 10. Aplety 569
Listingi 10.11 i 10.12 zawierają kod zródłowy. Aby skompilować program, musisz sko-
piować plik ApletKalkulatora.java do tego samego katalogu. Spróbuj uruchomić zarówno
aplet, jak i aplikację:
Listing 10.11. RamkaApletu.java
570 Java 2. Podstawy
Listing 10.12. KalkulatorApletAplikacja.java
Pliki JAR
Aplet kalkulatora z tego rozdziału korzysta z czterech klas: ,
oraz dwóch klas wewnętrznych. Wiesz, że znacznik apletu wskazuje na plik klasy,
zawierający klasę pochodzącą od :
Gdy przeglądarka wczytuje tę linię, łączy się z serwerem i pobiera plik ApletKalkulatora.
class. Następnie mechanizm ładowania klas interpretera Javy, wbudowany w przeglądarkę,
ładuje z tego pliku klasę . Podczas tego procesu mechanizm ładowania
klas musi rozwiązać inne klasy, z których korzysta klasa główna. Gdy tego dokona, wie już,
jakich jeszcze klas potrzebuje, aby uruchomić aplet. Dlatego też przeglądarka musi ponownie
połączyć się z serwerem. Większość apletów korzysta z wielu klas, a przeglądarka internetowa
musi osobno ściągać każdy z plików. Zciąganie apletu przy użyciu powolnego połączenia może
zająć wiele minut.
Ważne, abyś zapamiętał, że czas ładowania jest w dużej mierze niezależny od wielko-
ści klas ich pliki są dość małe. Ważniejszym powodem jest fakt, że ustanowienie
każdego połączenia z serwerem zabiera dłuższą chwilę.

Rozdział 10. Aplety 571
Java obsługuje ulepszoną metodę ładowania plików klas, która pozwala umieścić wszystkie
wymagane pliki klas w jednym pliku. Plik ten może zostać ściągnięty za pomocą jednego
żądania HTTP. Pliki archiwizujące pliki klas Javy są nazywane plikami archiwalnymi Javy
(ang. Java Archive files, JAR). Pliki JAR mogą zawierać zarówno pliki klas, jak i inne typy
plików, jak np. obrazy lub pliki dzwiękowe. Pliki JAR są kompresowane przy użyciu popular-
nego formatu kompresji ZIP, co dodatkowo redukuje czas ładowania.
Aby zbudować plik JAR, używasz narzędzia o nazwie (jeśli wybrałeś domyślną instalację,
znajdziesz je w katalogu jdk/bin). Najbardziej typowe polecenie tworzące plik JAR ma na-
stępującą składnię:
Dla przykładu:
Ogólnie rzecz biorąc, polecenie ma następujący format:
Tabela 10.4 zawiera listę opcji programu . Są one dość podobne do opcji polecenia
w systemie Unix.
Tabela 10.4. Opcje programu jar
Opcja Opis
Tworzy nowe, puste archiwum i dodaje do niego pliki. Jeżeli którakolwiek z podanych nazw
plików oznacza katalog, program rekursywnie przetwarza jego zawartość
Wyświetla tabelę zawartości
Aktualizuje istniejący plik JAR
Wydobywa pliki. Jeżeli podałeś jeden lub więcej nazw plików, tylko te pliki zostaną wydobyte
z archiwum. W przeciwnym wypadku wydobywane są wszystkie pliki
Informuje program, że drugim parametrem jest nazwa pliku JAR. Jeżeli ten parametr nie pojawi
się, program wypisze wynik w standardowym wyjściu (tworząc plik JAR) lub wczyta dane
ze standardowego wejścia (wydobywając pliki lub wyświetlając zawartość pliku JAR)
Wyświetla opis działania programu
Dodaje do pliku JAR manifest. Manifest to opis zawartości oraz pochodzenia archiwum. Każde
archiwum ma domyślny manifest, ale możesz dostarczyć własny, jeżeli chcesz poświadczyć
autentyczność archiwum. Omówimy to zagadnienie w rozdziale poświęconym bezpieczeństwu,
w Java 2. Techniki zaawansowane
Zachowuje dane bez użycia kompresji ZIP
Nie tworzy pliku manifestu dla zawartości archiwum
Tworzy indeks (poniżej znajdziesz więcej informacji na ten temat)
Tymczasowo zmienia katalog. Na przykład
przechodzi do katalogu klasy i z niego pobiera pliki klas
572 Java 2. Podstawy
Gdy już masz plik JAR, musisz poinformować o nim przeglądarkę, używając znacznika ,
tak jak w poniższym przykładzie.
Zwróć uwagę, że atrybut nadal musi być obecny. Atrybut podaje przeglądarce
nazwę apletu. określa po prostu plik, w którym znajduje się klasa apletu oraz inne
pliki. Kiedykolwiek potrzebna jest klasa, obraz lub plik dzwiękowy, przeglądarka jako pierw-
sze przeszukuje pliki JAR znajdujące się na liście atrybutu . Dopiero gdy okaże się,
że wymagany plik nie znajduje się w archiwum, przeglądarka spróbuje ściągnąć go z serwera.
Manifest
Pliki JAR nie są wykorzystywane wyłącznie przez aplety. Możesz umieszczać w nich także
aplikacje komponenty programów (czasami nazywane JavaBeans przejdz do rozdziału 8.
książki Java 2. Techniki zaawansowane) oraz biblioteki. Na przykład, biblioteka wykonawcza
SDK znajduje się w olbrzymim pliku rt.jar.
Plik JAR to po prostu plik ZIP zawierający klasy, inne pliki wymagane przez program (takie [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Search Box

Menu